Rennend door het dorp….

“Als je dacht dat je nooit naar school zou kunnen gaan, dan gebeurt er iets héél groots als dat ineens wél mogelijk is! Aan het woord is één van de jeugdcoaches die betrokken is bij het onderwijs en de begeleiding van kinderen op het platteland.

“We zien in ons dorp en in de hele kuststreek om ons heen, dat veel kinderen niet naar school gaan. Het zijn kinderen die vaak deel uitmaken van grote boerenfamilies. Daar wordt iedere dag een strijd geleverd voor het dagelijks eten. Deze families zijn slechts in staat om één of twee van de oudste kinderen naar school te laten gaan. De jongere kinderen krijgen simpelweg te horen dat er voor hen geen geld is om naar school te kunnen gaan. Punt. En dat geldt ook voor inwonende kinderen van hun familieleden.

Er wordt van hen verwacht dat ze helpen met water halen en andere huishoudelijke klusjes. Enkele geluksvogels leren lezen en schrijven van een oudere broer of zus.”

Deze jeugdcoach is leerkracht op de middelbare school in het dorp. Daardoor kent hij veel families en lukt het goed om met hen in gesprek te komen. Samen met een team vrijwilligers, proberen zij de ouders te motiveren om ook hun andere kinderen naar school te laten gaan. Als dat lukt dan voelt dat voor hen als een overwinning! En dat is ook terug te zien bij de kinderen.

Hij vertelt: “als de kinderen te horen krijgen dat zij net als hun oudere broer of zus naar school mogen gaan, dan kunnen zij dat eerst niet geloven. Het is iets heel groots! Want ze beseffen ergens wel dat “naar school gaan” betekent, dat je een heel ander leven krijgt. Een beter leven!

Als we op zaterdag de uniformen en schoolspullen uitdelen, dan zie ik ze vervolgens overal door het dorp rennen. Ze laten trots hun nieuwe schoolspullen zien en kunnen niet wachten tot het maandag is! Voor ons is dat zó geweldig om te zien! ”

Dit is een verhaal uit project “Diploma in the pocket” ; een onderwijsproject voor kansarme (wees)kinderen.